Het café
Cor-rupt is moeilijk te omschrijven. Sommige buurtbewoners noemden het een studentenbar; anderen juist een buurtkroeg. De Engelsen noemden het hun local; velen hun stamkroeg. Het was geen politiek café maar er werd wel veel over politiek gepraat; het was geen muziekcafé maar er werd wel vaak muziek gemaakt. Het was geen echt Amsterdams café maar er kwamen veel Amsterdammers. Het was geen internationaal café maar er waren veel nationaliteiten. En het veranderde ook. Het ene jaar kwamen er meer Ieren, het andere jaar was het meer Hollands met klaverjastoernooien en poppenkast. Er was een vaste kern én ook die divergeerde. De enige constante was misschien dat de overgrote meerderheid tussen de twintig en de vijfendertig was en dus beweeglijk.
De klanten
De klanten waren vooral individuen. Er kwam van bijna alles één. Een loodgieter, een politieagent, een uitvinder, een stratenmaker, bassist van het filharmonisch, een professor, een tandarts, of een paar ambtenaren, een paar krakers, een paar ondernemers (ZZPers zouden we nu zeggen) een kunstenaar, een fotograaf en een oma. Het waren meestal geen doorsnee mensen, dus geen gewone loodgieter, geen gewone tandarts, geen gewone ambtenaar, geen gewone oma………… Je moest namelijk wel van het sfeertje houden; rommelig met dus relatief veel (folk)muziek, humor en onduidelijke regels. Een beetje een zooitje eerlijk gezegd.
Natuurlijk waren er ook groepjes; de witte en de zwarte brigade uit het Hilton, De IC van het AMC, de mensen van de drukkerij, de ICT nerds, bestuurders van lijn 16, de journalisten van de Nieuwe Revue enz. Ze kwamen als groep maar meestal omdat één van hen Cor-rupt al kende.
Hoe gevonden
Cor-rupt was niet goed zichtbaar. Verreweg de meesten kwamen via verhalen of mee met anderen. Een enkeling kwam gewoon binnen. Soms zat er een leuk verhaal achter. Drie explosieven-experts (twee Australiërs en een Amerikaan) die 24/7 in Saoedi Arabië werkten gingen elk half jaar met elkaar op vakantie. De keuze waar naar toe werd bepaald door het Dartbord. Ze gooiden een pijl op de wereldkaart in hun mobile home en daar gingen ze naar toe. Een keer Amsterdam dus met een hotelletje op de Ceintuurbaan en ………..twee kregen verkering in Cor-rupt. Een daarvan trouwde, kreeg een zoon en ging met vrouw en kind terug naar Australië .
Een andere ‘binnenkomer’ zag een sticker van café Cor-rupt op de WC van Kennedy airport en dacht why not Amsterdam. Sommige waren tijdelijk in Amsterdam, bijvoorbeeld om het Ierse goud in het Rijksmuseum tentoon te stellen, kwamen binnen voor een biertje en bleven daarna vele jaren komen.
Het kan verkeren…